Στο ντοκιμαντέρ, πρώην μαθήτριες του Μιχάλειου Ορφανοτροφείου Θηλέων ανασύρουν μνήμες και αφηγούνται ιστορίες για τον τόπο των παιδικών τους αναμνήσεων. Τι εφόδια μπορεί να δοθούν σ’ ένα παιδί που μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο; Η «ορφάνια» η «ελευθερία» και η «απουσία» πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξαν στην σημασιοδότηση της ζωής των κοριτσιών;

Ένας ποιητικός στοχασμός πάνω στη δύναμη των αφηγήσεων, στους τρόπους με τους οποίους αυτές διαπλέκονται και αλληλοσχετίζονται όπως οι ρίζες των Αγγελικών στο κήπο του Ορφανοτροφείου.

Μετά το ντοκιμαντέρ, θα προβληθούν μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν στο Μιχάλειο Ορφανοτροφείο Θηλέων Χίου.

Το ντοκιμαντέρ και οι μαρτυρίες δημιουργήθηκαν στα πλαίσια του καλλιτεχνικού Φεστιβάλ «Εκεί που Ζω» το 2023, με έμπνευση από το Μιχάλειο Κτίριο, ως παρακαταθήκη για την διατήρηση της μνήμης και την ανάδειξη του πολιτισμικού, ιστορικού και κοινωνικού πλούτου της Χίου και των ανθρώπων της.