ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ: ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΚΑΛΟΣΥΝΑΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΧΩΡΙΤΗ

Το μνημόσυνο ενός πολύ αγαπητού Βορειοχωρίτη πραγματοποιήθηκε χθες στην Αθήνα.


Ο Αντώνης Σπανός, πλήρης ημερών, όπως αδόκημα λέγεται για κάποιον που φεύγει σε προχωρημένη ηλικία, ήταν ένας καλοσυνάτος άνθρωπος με σπινθηροβόλο βλέμμα που συμμετείχε ενεργά στις εκδηλώσεις των συλλόγων (προ κορωνοϊού) έχοντας πάντα έναν καλό λόγο για όλους, με χιούμορ και αγάπη.

Με καταγωγή από τον Εγρηγόρο, δεν παρέλειπε να παραβρίσκεται και στις εκδηλώσεις των Χαλανδρούσων-Καμινιωτών λόγω καταγωγής της συζύγου του Μαρκέλλας από το Καμίνι.

Αντιγράφουμε από το fb ανάρτηση του κ. Ιωάννη Μιχαλάκη για τον Αντώνη Σπανό, την ημέρα του θανάτου του, καθώς και τη σχετική φωτογραφία:

«Όταν διατρέχεις την όγδοη (και βάλε) δεκαετία της ζωής σου, έχεις την εντύπωση ότι κάθεσαι στην άκρη του ποταμού Αχέροντα και παρακολουθείς την βάρκα με την οποία άνθρωποι που κάποτε συνομίλησες μαζί τους, μοιράστηκες ένα ποτήρι κρασί ή ένα φλιτζάνι καφέ, πλέουν προς το επέκεινα, «ένθα απέδρα πάσα ωδίνη, λύπη και στεναγμός». Και νοιώθεις την ανάγκη να τους απευθύνεις έναν τελευταίο χαιρετισμό, γνωρίζοντας ότι εκείνοι δεν μπορούν πιά να τον λάβουν. Το κάνεις κυρίως από δική σου ψυχική ανάγκη.

Σήμερα αποχαιρετούμε τον Αντώνη Ισ. Σπανό. Είχε γεννηθεί πριν από εννέα δεκαετίες περίπου, στον Εγρηγόρο, γρήγορα όμως μετοίκησε στην Αθήνα και εργάστηκε στο ξυλουργικό εργοστάσιο του εξαδέλφου του Γιάννη Κ. Μιχαλάκη στο Περιστέρι.
Εκεί τον γνώρισα. Συγκάτοικοι σε διπλανά δωμάτια, γρήγορα γίναμε φίλοι. Αργότερα γίναμε και συγγενείς καθώς νυμφεύτηκε την εξαδέλφη μου Μαρκέλλα Γ. Δοντά, με την οποία έκαναν μια δεμένη οικογένεια συμπληρωμένη από δύο κορίτσια.

Αργότερα οι δρόμοι μας χώρισαν, δεν σταματήσαμε όμως να βρισκόμαστε σε οικογενειακές και συλλογικές εκδηλώσεις. Πάντα με χαρούμενη διάθεση, πάντα με ένα καλαμπούρι για τα δύσκολα πρώτα χρόνια στην Αθήνα, που μαζί είχαμε βιώσει.

Ο Αντώνης ήπιε ολόκληρο το ποτήρι της ζωής που του αναλογούσε, χωρίς αυτό να κάνει λιγότερο επώδυνη την απουσία του. Κυρίως από τη σύζυγο και τα παιδιά του, αλλά και από όσους τον γνώρισαν και τον εκτίμησαν.

Καλό ταξίδι Αντώνη. Θα σε θυμόμαστε με αγάπη.

Στη φωτογραφία που είναι βγαλμένη στην Αγία Φιλοθέη στις 14 Απριλίου 1958 διακρίνονται στην πρώτη σειρά από αριστερά ο Αντώνης και η αφεντιά μου. Όρθιες από αριστερά η σύζυγός του Μαρκέλλα, η αδελφή της Άννα και η Αργυρώ Ζαννή-Ρεκλείτη».