ΑΡΘΡΟ
του ΣΤΑΥΡΟΥ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Υποναύαρχος (ε.α.) Λ.Σ.

Ό,τι γνωρίζαμε και θεωρούσαμε μέχρι σήμερα δεδομένο στη ζωή μας έχει ανατραπεί, δεν υπάρχουν πια δεδομένα. Δεν είναι δεδομένο ότι τον επόμενο μήνα ο μισθωτός ή ο συνταξιούχος θα πάρει μισθό, δεν είναι δεδομένο ότι ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα την επόμενη μέρα θα έχει δουλειά, τι θα χρεωθεί ο επιχειρηματίας στην εφορία, ο ασθενής αν θα καταφέρει να προμηθευτεί τα φάρμακά του, αν θα πραγματοποιηθούν σιδηροδρομικές μεταφορές προς το εξωτερικό, ούτε καν η εθνική μας υπόσταση δεν είναι αναμφισβήτητη.
Όλα διακυβεύονται πλέον, ο έξω κόσμος βλέπει την Ελλάδα σαν ένα απέραντο σουρεαλιστικό σκηνικό όπου όλα είναι διαθέσιμα για καταστροφή.

Ειδικά στην Χίο είναι ολοφάνερα και «χειροπιαστά» τα παραπάνω. Οι συντελεστές της μεγάλης ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας Χιώτες Αξιωματικοί δεν τολμούν να σκεφτούν την αφυπηρέτησή τους. Η μαστιχοκαλλιέργεια, η ταπεινή πλην όμως σωτήρια κυρίως για τους ανέργους της νότιας Χίου, θα εξανεμιστεί από την πρωτοφανή φορολογία της, η υπόσταση της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών οδεύει στην κατάργησή της, το ελάχιστο πλεονέκτημα του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά μας χάνεται μαζί με τον τουρισμό που θάφτηκε κάτω από την ταφόπλακα των πιο ερασιτεχνικών χειρισμών του προσφυγικού προβλήματος.

Στη Χίο με το προσφυγικό γίνεται πραγματικό «πανηγύρι», είναι γνωστές και καταγεγραμμένες οι παράνομες πράξεις πολλών εκ των λεγομένων ΜΚΟ στην διακίνηση των μεταναστών. Ακολούθησε το μεγάλο και διαρκές φιάσκο της ΒΙΑΛ, οι «αλληλέγγυοι» και η κατάληψη του λιμανιού και ο ξεσηκωμός του Χαλκειούς με αποκορύφωμα την μήνυση του Δήμου κατά των υπευθύνων της κυβέρνησης για την απαράδεκτη κατάσταση στο Hotspot στην πρώην ΒΙΑΛ.

Η πολυετής και απαράδεκτη αυτή κατάσταση έχει επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο την κοινωνία αλλά και τους εμπλεκόμενους φορείς και φυσικά ιδιαίτερα τους λιμενικούς και αστυνομικούς οι οποίοι έρχονται συχνά αντιμέτωποι με την αυστηρή κρίση και τον καταλογισμό από την κοινή γνώμη για «ανεπάρκεια». Δεν γνωρίζουν όμως οι συμπολίτες μας ότι τα «επίπεδα» αντίδρασης και εν πολλοίς η «μπαχαλάκικη» εικόνα του τόπου είναι απότοκα κυβερνητικών οδηγιών και παραλείψεων.

Αυτό είναι και το πιο επιβαρυντικό στην ψυχολογία των εντεταλμένων: να γνωρίζεις τι πρέπει να κάνεις και να σε εμποδίζουν η έλλειψη οδηγιών ή εντολές αδράνειας. Πόσο θα αντέξει η αλυσίδα; Ένας σημαντικός κρίκος «έσπασε», ο Αστυνομικός Διευθυντής της Χίου. Ένας ομολογουμένως συγκροτημένος, ικανός και με κατανόηση Αξιωματικός ο Ανδρέας Δαμίρης αναγκάστηκε ουσιαστικά σε παραίτηση. Είναι κρίμα και «σπατάλη» πόρων να φεύγουν με τέτοιες συνθήκες στελέχη με ικανότητες, φιλοδοξία προσφοράς στην εργασία που επέλεξαν και υπηρέτησαν ευδοκίμως δεκαετίες.

Η διαχείριση του προσφυγικού απαιτεί ενέργειες αντιμετώπισης μείζονος εθνικού προβλήματος. Η διατήρηση της υφιστάμενης κυβερνητικής αντίληψης για το θέμα θα έχει πολύ δυσμενείς συνέπειες όχι μόνο στην αποψίλωση του έμψυχου δυναμικού, το δημογραφικό κλπ. αλλά και στις διακρατικές σχέσεις της χώρας εντός και εκτός Ε.Ε. Ο Οκτώβρης είναι κοντά να μην έχει κανείς αμφιβολία ότι θα ζήσουμε χειρότερα σε προσφυγικές και όχι μόνο ροές.